Σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία γιορτάζει και τιμά τη Θρακιώτισσα Οσία Παρασκευή, την επονομαζόμενη Νέα ή Επιβατηνή. Είναι άλλη από την Αγία Παρασκευή τη Ρωμαία που τιμάται στις 26 Ιουλίου, τη Μεγαλομάρτυρα και προστάτιδα από τις παθήσεις των ματιών, η οποία έζησε στις αρχές του 2ου μ.Χ. αιώνα και μαρτύρησε διά αποκεφαλισμού στα Τέμπη, και δεν πρέπει να συγχέεται μαζί της. Αδερφός της υπήρξε ο Άγιος Ευθύμιος, επίσκοπος Μαδύτου Θράκης. Η Οσία Παρασκευή καταγόταν από τους Επιβάτες της Θράκης. Από μικρή επέδειξε μία εκπληκτική πνευματική ωριμότητα και έκανε πολλές αγαθοεργίες. Από την ηλικία των δέκα ετών φλέγεται από την επιθυμία να αφιερωθεί στο Θεό. Έτσι, όταν μεγαλώνει λίγο φεύγει από το πατρικό της σπίτι και πηγαίνει αρχικά στην Κωνσταντινούπολη και μετά στην Ηράκλεια του Πόντου, όπου για πέντε χρόνια αναλαμβάνει την περιποίηση κάποιου ναού. Στη συνέχεια αναχωρεί για τα Ιεροσόλυμα, όπου προσκυνάει τον τάφο του Κυρίου. Στους Αγίους Τόπους εγκαθίσταται σε μια γυναικεία Μονή και για αρκετά χρόνια επιδίδεται στην άσκηση και στην αρετή. Λίγο πριν το τέλος της ζωής της επιστρέφει στα μέρη της, αφού πρώτα προσκυνάει και πάλι τα λείψανα των Αγίων στους ναούς της Κωνσταντινούπολης. Επίτηδες επιλέγει να μην γυρίσει τους Επιβάτες, αλλά στη γειτονική τους Καλλικράτεια της νοτιοανατολικής Θράκης. Εκεί για δύο ακόμη χρόνια αφοσιώνεται απερίσπαστη στην άσκηση στον ναό των Αγίων Αποστόλων, όπου και απεβίωσε ειρηνικά. Το βίο της συνέγραψε ο Αρχιεπίσκοπος Τορνόβου Ευθύμιος.
Η Οσία Παρασκευή η Επιβατηνή έζησε στο τέλος του 10ου αιώνα μ.Χ. και μέσα από την ανυπέρβλητη άσκηση και προσευχή χαριτώθηκε με πολλές αρετές και έκανε πολλά θαύματα τόσο κατά τη διάρκεια της ζωής της, όσο και μετά την κοίμησή της. Μάλιστα ανήκει στη σπάνια κατηγορία των δρακοντοκτόνων Αγίων, μαζί με τον Άγιο Γεώργιο. Το άγιο σκήνωμά της, που φανερώθηκε θαυματουργικά αρκετά χρόνια μετά την κοίμησή της, βρίσκεται από το 1641 στον Ιερό Ναό των Τριών Ιεραρχών στο Ιάσιο της Ρουμανίας, όπου η Οσία τιμάται με ιδιαίτερη ευλάβεια ως Αγία Πέτκα.
ST. PARASKEVI THE LATE from Epivates
St. Paraskevi the Late lived at the end of the tenth century. The village where she has born was Epivates of Thrace. Since childhood she shows unusual spiritual maturity. At the age of ten she is burning with desire to offer her life to God. So after a while she walks out on her parents and goes to Jerusalem. There she kneels in front of Lord’s grave. Afterwards, she turns to monastic life and she comes to great levels of ascetism and virtue. In the last two years of her life she returns to her village; and there she gives up peacefully her spirit to the Lord. The miraculous recovery of her relics and all her great miracles bear admiration to everybody. St. Paraskevi’s life gets the greatness of Christianity over to everyone and proves the sure road of salvation. The Orthodox Church honours her memory on 14th October.
