Σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία γιορτάζει και τιμά τη Θρακιώτισσα Οσία Παρασκευή, την επονομαζόμενη Νέα ή Επιβατηνή. Είναι άλλη από την Αγία Παρασκευή τη Ρωμαία που τιμάται στις 26 Ιουλίου, τη Μεγαλομάρτυρα και προστάτιδα από τις παθήσεις των ματιών, η οποία έζησε στις αρχές του 2ου μ.Χ. αιώνα και μαρτύρησε διά αποκεφαλισμού στα Τέμπη, και δεν πρέπει να συγχέεται μαζί της. Αδερφός της υπήρξε ο Άγιος Ευθύμιος, επίσκοπος Μαδύτου Θράκης. Η Οσία Παρασκευή καταγόταν από τους Επιβάτες της Θράκης. Από μικρή επέδειξε μία εκπληκτική πνευματική ωριμότητα και έκανε πολλές αγαθοεργίες. Από την ηλικία των δέκα ετών φλέγεται από την επιθυμία να αφιερωθεί στο Θεό. Έτσι, όταν μεγαλώνει λίγο φεύγει από το πατρικό της σπίτι και πηγαίνει αρχικά στην Κωνσταντινούπολη και μετά στην Ηράκλεια του Πόντου, όπου για πέντε χρόνια αναλαμβάνει την περιποίηση κάποιου ναού. Στη συνέχεια αναχωρεί για τα Ιεροσόλυμα, όπου προσκυνάει τον τάφο του Κυρίου. Στους Αγίους Τόπους εγκαθίσταται σε μια γυναικεία Μονή και για αρκετά χρόνια επιδίδεται στην άσκηση και στην αρετή. Λίγο πριν το τέλος της ζωής της επιστρέφει στα μέρη της, αφού πρώτα προσκυνάει και πάλι τα λείψανα των Αγίων στους ναούς της Κωνσταντινούπολης. Επίτηδες επιλέγει να μην γυρίσει τους Επιβάτες, αλλά στη γειτονική τους Καλλικράτεια της νοτιοανατολικής Θράκης. Εκεί για δύο ακόμη χρόνια αφοσιώνεται απερίσπαστη στην άσκηση στον ναό των Αγίων Αποστόλων, όπου και απεβίωσε ειρηνικά. Το βίο της συνέγραψε ο Αρχιεπίσκοπος Τορνόβου Ευθύμιος. 
St. Paraskevi the Late lived at the end of the tenth century. The village where she has born was Epivates of Thrace. Since childhood she shows unusual spiritual maturity. At the age of ten she is burning with desire to offer her life to God. So after a while she walks out on her parents and goes to Jerusalem. There she kneels in front of Lord’s grave. Afterwards, she turns to monastic life and she comes to great levels of ascetism and virtue. In the last two years of her life she returns to her village; and there she gives up peacefully her spirit to the Lord. The miraculous recovery of her relics and all her great miracles bear admiration to everybody. St. Paraskevi’s life gets the greatness of Christianity over to everyone and proves the sure road of salvation. The Orthodox Church honours her memory on 14th October.
Ξεκινώντας από την Μαύρη θάλασσα ως στόλαρχος της Μεσογείου με τα πλοία του στόλου (που δημιούργησε ο πρίγκιπας Ποτέμκιν), διαπλέει το Αιγαίο και στις 13 Σεπτεμβρίου 1788 μ.Χ. ελευθερώνει τα Κύθηρα, στις 14 Οκτωβρίου την Ζάκυνθο, στις 23 Οκτωβρίου την Κεφαλονιά, στις 1 Ιανουαρίου 1799 μ.Χ. την Λευκάδα. Τέλος στις 21 Φεβρουαρίου 1799 μ.Χ. έρχεται η σειρά της απελευθέρωσης της Κέρκυρας, κάτω από τις έντονες εκδηλώσεις ενθουσιασμού των Επτανήσιων. Μετά από ένα χρόνο, το 1800 μ.Χ., ιδρύεται η Επτάνησος Πολιτεία, με την βοήθεια και καθοδήγηση του Ναυάρχου συμφιλιώνεται ο λαός και γνωρίζει νέες και όμορφες στιγμές με ελπίδα για το μέλλον του. Επίσης σημαντική είναι και η κίνηση να επανεγκατασταθεί ο Ορθόδοξος Επίσκοπος στην Κέρκυρα, που είχε εκδιωχθεί από τους Λατίνους και τους Γάλλους.
 |
| Ο ινδουιστικός θεός Γκανέσα |
Το καλοκαίρι του 2016 θα μείνει σίγουρα στη μνήμη των θεολόγων ως
ένα από τα αλγεινότερα καλοκαίρια των τελευταίων δεκαετιών, αφού εν μέσω θέρους ο Υπουργός Παιδείας κ. Φίλης οδήγησε τον κλάδο μας, με τρεις υπουργικές του αποφάσεις, σε σημαντική
συρρίκνωση ωρών διδασκαλίας. Κοινώς,
έπεσε πολύ «μαστίγιο»! Αρχικά, με δύο αποφάσεις του για τα Ημερήσια Γυμνάσια, αφαίρεσε από τους θεολόγους (τελείως αναίτια και άδικα) το δικαίωμα της διδασκαλίας με Β' ανάθεση του μαθήματος της Ιστορίας, ενώ παράλληλα κατάργησε το μάθημα Project (Βιωματικές Δράσεις), με το οποίο συμπλήρωναν το υποχρεωτικό διδακτικό τους ωράριο πολλοί θεολόγοι, από το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στη συνέχεια αφαίρεσε με την υπουργική του απόφαση για το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα των Εσπερινών Γυμνασίων, δύο ώρες
διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών: 1
ώρα από την Α' και μία ώρα από τη Β' τάξη, με αποτέλεσμα τα θρησκευτικά να είναι από φέτος μονόωρο μάθημα σε όλες τις τάξεις του Εσπερινού Γυμνασίου.
Είναι η δεύτερη χρονιά φέτος που γιορτάζει η Ορθόδοξη Εκκλησία τη μνήμη του Αγίου Παΐσίου του Αγιορείτου. Το ημερολόγιο έγραφε 13 Ιανουαρίου 2015 όταν η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κων/πόλεως "ὁμοφώνως ἀποδεχθεῖσα εἰσήγησιν τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆς ἀνέγραψεν εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τόν μοναχόν Παΐσιον Ἁγιορείτην". Κι έτσι ο Γέροντας Παΐσιος, όπως ήταν ευρύτερα γνωστός, κατατάχτηκε στην τάξη των Αγίων της Εκκλησίας μας -ακριβώς είκοσι χρόνια και έξι μήνες μετά την κοίμησή του που συνέβη στις 12 Ιουλίου 1994. Η αγιοκατάταξή του δεν ήταν φυσικά ένα γεγονός απρόσμενο, αφού στη συνείδηση του πιστού κλήρου και λαού της Ορθοδόξου Εκκλησίας ο Γέροντας ήταν ήδη Άγιος από τη μέρα της κοίμησής του. Ορθώς, βέβαια, το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως άφησε να περάσει το χρονικό διάστημα των είκοσι ετών, ώστε να μη δημιουργηθεί καμία "εκ του πονηρού" αμφιβολία για την αγιότητά του ακόμη και στους πιο δύσπιστους. Στα είκοσι αυτά χρόνια τα θαύματα και οι εμφανίσεις του Γέροντα Παϊσίου στους πιστούς ήταν καθημερινά και αμέτρητα. Τα ποικίλα χαρίσματα που είχε λάβει από το Θεό όσο ζούσε και που βίωναν όσοι τον γνώριζαν, μετά την κοίμησή του γίνονται πολυπληθείς ευλογίες για όλους τους πιστούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά και για όλον τον κόσμο όπου γης, νυν και αεί και εις τους αιώνας.
O Υπουργός Παιδείας εξέδωσε δύο υπουργικές αποφάσεις, την 93381/Δ2/7-6-2016 (ΦΕΚ 1640, τ. Β΄/9-6-2016) και την 94588/Δ2/9-6-2016 (ΦΕΚ 1670, τ. Β΄/10-6-2016), με τις οποίες αλλάζει τελείως το εκπαιδευτικό τοπίο για τη νέα χρονιά. Κι όλα αυτά εν μέσω εξετάσεων! Εδώ ταιριάζει το γνωστό σλόγκαν παλιάς πετυχημένης διαφήμισης: "Τυχαίο; Δεν νομίζω"! Γιατί; Μα επειδή και οι δύο αποφάσεις επεφύλασσαν δυσάρεστες εκπλήξεις για αρκετούς κλάδους, πρωτίστως όμως για τον κλάδο των Θεολόγων. Κι επίσης επειδή με τον τρόπο αυτόν ακόμη και οι μεγάλοι Θεολογικοί Σύνδεσμοι ΠΕΘ και ΚΑΙΡΟΣ πιάστηκαν στον ύπνο! Κανένας τους δεν είχε προβλέψει μία τέτοια κίνηση από τον Υπουργό, κανένας τους δεν την περίμενε! Το σοκ είναι προφανές. Η χλιαρή αντίδραση του ΚΑΙΡΟΥ δεν αποτελεί απαραίτητα απόδειξη για το αντίθετο, αν και σίγουρα είναι πολύ καλύτερη από το τίποτα...
Πιο συγκεκριμένα, στο Εκκλησιαστικό Μουσείο Κομοτηνής παρουσιάστηκε η δραματοποιημένη παράσταση «Η Άλωση της Πόλης και η πνευματική επιβίωση του Ελληνισμού».
